Een stoep in de Lower Eastside op Manhattan is in 1994 een onlogische plek voor puzzelstukjes, dit was toen meer een buurt voor gewapende drugsdeals. Toch lagen ze er. Het intrigerende aan zwervende puzzelstukjes is dat ze onderdeel kunnen worden van iets heel anders dan de puzzel waarvoor ze gemaakt zijn. Op deze inmiddels alweer 30 jaar onafhankelijke stukjes staan fragmenten van bomen en van gebouwen. Puzzelen op zich is ook met architectuur verbonden: alleen door te puzzelen kom je op de beste ruimtelijke verdeling.
object van Martine
→ terug
