Steeds vaker heb ik het gevoel dat we in de bouw oplossingen aan het verzinnen zijn voor problemen die we tot voor kort helemaal niet leken te hebben. Erger nog: vaak leidt de zojuist geïntroduceerde oplossing tot een nieuw probleem dat zich toch ook weer lastig laat verhelpen. Een stapeling van oplossingen, maatregelen en systemen is het gevolg waardoor eigenlijk niemand meer weet welk component of welke besturing nu wat regelt.
Een prachtige illustratie hiervan diende zich laatst prompt aan. Ik las een maand of wat geleden op de site van een gerenommeerd bouwblad (en ik citeer) ‘’ De komende jaren zal oververhitting binnenshuis steeds verder toenemen door de opwarming van het klimaat. Daarom deed de TU Eindhoven onderzoek naar passieve maatregelen om dit tegen te gaan. Voornaamste conclusies: dikke isolatie verergert oververhitting en het openen van ramen werkt het beste.’’ Ongelofelijk. Dat dat werkt, een raam open zetten! Fantastisch. Als we dat nu eens eerder hadden geweten……..Te openen ramen hadden we toch al?
Mijn pleidooi: regel het klimaat daar waar het ‘t meeste zin heeft. Aan de gevel. Dus gebruik de oriëntatie van een gebouw, pas zonwering toe waar het echt moet, maar laat ook warmte binnen waar en wanneer het kan. En gebruik weer eens een te openen deel. Elimineer duistere regelsystemen, magische roosters en veel te dure GBS-en. Weg met alle ballast. Zo blijft er ook nog eens meer geld over voor de gevel. Het is soms verrassend eenvoudig. Zo blijkt een open raam stiekem een open deur te zijn.
Joost Heijnis, bouwtechnoloog cepezed, Delft
Gevelbouw 2 2015
raam
