voetgangersbruggen arsenaaldelft

strak, elegant en lichtgewicht  

De twee voetgangersbruggen zijn gemaakt van staal en overspannen een afstand van respectievelijk dertien en zestien meter. De boog is hoog genoeg voor de rondvaartboot die door de Delftse binnenstad vaart. Door hun fraaie boog en ranke vorm passen de bruggen mooi in hun historische omgeving, al ogen ze onmiskenbaar modern. De historische binnenstad van Delft was ook bepalend voor de bijzondere aanlanding. De pijlers van de brug bevinden zich namelijk compleet onder water. Door deze constructie lijken ze boven het water te zweven. Een dunne balustrade houdt hun aanzicht ijl.

knipoog naar verleden  

Met de komst van de bruggen ontstaan nieuwe routes door de Delftse binnenstad. Decennialang was in dit complex het Legermuseum gevestigd. Na het vertrek van het museum naar Soesterberg is het complex door de rijksoverheid, op basis van het plan van cepezed en cepezedprojects, verkocht aan Driestar. Het materiaal waarvan de bruggen zijn gemaakt knipoogt naar het ‘defensieverleden’ van de plek: dit lichte, maar uiterst sterke Thorca wordt ook gebruikt bij de bouw van helikopters. Omdat het staal niet slipvast is, en de bruggen vrij steil zijn, kwam er op het brugdek een granulaat loper.

ingenieus ontwerp  

De brugdelen zijn geprefabriceerd en vanaf een ponton, met vier centimeter speling, op hun plek getild. Ter bescherming van de monumentale kades steunen de bruggen op een onder de waterspiegel verborgen constructie. Dit is een ingenieus, getrapt systeem van ingedraaide palen. Door twee buispalen op drie buispalen te laten rusten, met daartussen een stalen kesp, bleef de breedte van het brugdek gering. De pijlerdelen zijn ter plekke gelast, in de bodem van de gracht gedraaid, en gevuld met grout.

De bruggen sluiten direct aan op de kade, een opgehoogde aanlanding of andere aanpassing van de monumentale kade is dus niet nodig. Een stalen loper dient als drempelloze overgang en ligt over een kleine scheg tussen de brug en de kade. Die ontstond omdat de kades richting de binnenstad taps toelopen, maar de brug – met het oog op zijn constructieve krachten – recht is. De scheg draagt bij aan het idee van een ‘zwevende’ brug dat de verborgen pijlers toch al geven.

De constructie is zo veel mogelijk uit het zicht gehouden, onder meer door van onderaf te schroeven. De balustrade is vanaf de onderkant aan het brugdek bevestigd. Voor onderhoud en inspectie zijn aan de onderkant van de bruggen ook twee luikjes gemaakt. De gekozen constructie houdt de bruggen niet alleen slank, maar maakt ze ook demontabel.